fissured bark
exploring in the forest
the grandfather’s hand
écorce fissurée
j'explore dans la forêt
la main de grand-père
spękana kora
przyglądam się w lesie
dłoni dziadka
repedezett kéreg
erdőben
nagyapa
kezét
podoba mi się.. nastrojowe...pozdrawiam
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję Agato,
OdpowiedzUsuńtak zaczyna się jesienny nastrój, a wraz z nim coraz więcej pęknięć ...
Pozdrawiam
Irena
Poruszający obraz i skłaniające do myślenia haiku.
OdpowiedzUsuńOby jesień nie przynosiła tylko pęknięć!
Pozdrawiam:)
Kasia
Katarzyno
OdpowiedzUsuńdziękuję bardzo za komentarz. Cóż, z każdą jesienią ich przybywa ...
Pozdrawiam
Irena
Merci beaucoup Basile :)
OdpowiedzUsuńNice combo of image and poem, Iris. I wonder if in the third line the word 'my' would make the poem more personal than 'the'. Just a thought...
OdpowiedzUsuńHi Frank
Usuńthank you for your comment and suggestion. You are right, "my" would be more personal and I was considering this word, too. Finally I decided to express the general feeling. Choices :)
Best regards
Iris
Hat lattam azt hiszem, bar -the- ads sviz a nagyapja. A finom verset, itt! _m
OdpowiedzUsuńDear Magyar
Usuńnice to have your comment (I must say that some Google translations are sometimes not clear)
Thank you for "a finom vers" :)
Best regards
Iris
Ładne i skłania do refleksji
OdpowiedzUsuńdziękuję bardzo za komentarz Eddie :)
OdpowiedzUsuń